وقتی نیچه گریست 

در یک جمله نوشتن داستان با پستی‌ها و بلندی ها، سختی و آسانی همراه است. حال اگر هنر داستان‌نویسی با علم روانشناسی ادغام شود مشکلات دو چندان می شود. از طرفی نوشتن داستان های بلند به مراتب سخت تر از داستان های کوتاه است و همچنین هیچگاه نمی توان مسائل عمده روانشناختی و روان درمانی را در یک زمان کوتاه آن هم در قالب یک داستان به راحتی بیان نمود. 

اروین دیالوم

اما اروین د یالوم در کتاب وقتی نیچه گریست استادانه به این موضوع پرداخته است. اروین د یالوم از بعد یک روان‌شناس و مشخصا فردی زبده در امر نوشتن و هنر داستان نویسی شروع به نوشتن وقتی نیچه گریست کرد. مسلما مخاطبین این کتاب در کنار کتاب دوستان و دوستداران خواندن و نوشتن کسانی هستند که مشکلاتی روانشناختی رنج می‌‌برند و با خواندن این کتاب به اولین درس خود یعنی صبر در حل مشکلات به دلیل طولانی بودن و همچنین کنکاش در عمق وجودی خود می پردازند. 

وقتی نیچه گریست با مهارتی خاص در امر ترغیب خواننده به بیشتر خواندن، مسائل مختلف روانشناسی و خود‌شناسی را در جای جای کتاب مکتوب می‌کند و نمی‌گذارد خواننده لحظه‌ای دچار تردید در خواندن و کسالت ماجرا شود. 

داستان

وقتی نیچه گریست داستان پزشک حاذق وینی دکتر برویر می باشد که در طبابت بسیاری آرزوی جای او بودن را دارند و تنها خود اوست که می داند در هر جایگاهی باشی متحمل مشکلاتی کاری و شخصی زندگی هستی. در این میان شخصی با اصطلاح فیلسوف و آینده فلسفی آلمان به نام نیچه پا به داستان می‌گذارد و تمامی حوادث آینده داستان در کشمکش زیبای این دو شخص به وقوع می٬پیوندد.

بسیاری از المان‌‌های داستان از جمله شخصیت ها و حتی مطالبی از داستان از اتفاق‌های واقعی منشا می‌گیرند و در کنار آن بسیاری نیز بنا به نیاز داستان و آنچه نیاز است به مخاطب به عنوان پیام اصلی  داستان گنجانده شود زاییده تخیل نویسنده است.

چاپ، نشر، ترجمه

کتاب وقتی نیچه گریست به زبان انگلیسی و با نام When Nietzsche Wept اولین بار به رشته تحریر در آمد و در ایران تا آنجایی که من اطلاع دارم سه نسخه ترجمه شده و دارای چند نسخه صوتی نیز می باشد. در میان ترجمه‌های کتب خطی ترجمه‌ای خانم دکتر سپیده حبیب به صورت کاغذی و ترجمه ای خانم ساناز علمی را در اپلیکیشن طاقچه مطالعه کردم. هر دو ترجمه روان و خوب بودند ولی ترجمه سپیده حبیب به دلیل روانی بیشتر و همچنین علم وی به روانشناسی برایم جذاب تر بود.

برای مثال عبارتی در ترجمه ساناز علمی ((در وقت مناسب بمیر)) در ترجمه سپیده حبیب با عبارت ((به هنگام بمیر)) بیان شده است که به شخصه حس نزدیکی بیشتری با ترجمه سپیده حبیب به اثر انگلیسی و اصلی این کتاب می‌پندارم.

همچنین یک اثر هنری دیگر در قالب فیلم  با همین نام – When Nietzsche Wept-از این کتاب ساخته شده است.

عملا نمی‌‌توان ایرادی را به داستان وقتی نیچه گریست خواند مخصوصا در دید مخاطبی همچون من که به هیچ عنوان خودم را در مقام منتقد کتاب نخواهم دید بلکه بیشتر به سان خواننده‌‌ای هستم که از دیدن این اثر ارزشمند و به پایان رساندن آن بسیار هیجان‌زده‌ام و خواهان انتقال این هیجان به این طریق به دوست‌داران کتاب بودم.